Rond 1963 zaten enkele Stiphoutse mensen in de trein naar Amsterdam om met de Stille Omgang mee te lopen. Op de heenweg raakten ze aan de praat over de oprichting van een jeugdvereniging. De meningen waren verdeeld over welke vereniging dat zou moeten zijn: Jong Nederland of Katholieke Verkenners. Diverse initiatieven werden daarna genomen en uiteindelijk gingen de vroegere pastoor Kavelaers en de kapelaan naar Frits van Stiphout om te vragen of hij wilde helpen om de katholieke verkennersgroep op te richten. De Jan Baloijsgroep was geboren.

Frits werd gesteund door Harry Siroo en Will Sommers. Alle drie waren zij oud-verkenners. Frits werd de eerste vaandrig, Harry de eerste hopman en Will de eerste groepsleider. Will was pas in Stiphout komen wonen en toen hij zich als parochielid liet inschrijven en vertelde dat hij ervaring had met de verkennerij, werd hij door de pastoor onmiddellijk geronseld voor de nieuwe vereniging. Een blokhut was er nog niet maar de initiatieven kregen veel medewerking. Huub Rijkers bood hulp en de eerste groep bestaande uit o.a. Ambro Sanders, Peter Rooyakkers, Piet van Oorschot, Joep Sterk, Theo Slegers en Piet Verstappen kon bij hem op de zolder voor de eerste keer bijeen komen.

De verkenners draaiden al twee jaar toen Kapelaan Rijkers het idee kreeg om ook een meisjesgroep op te richten. Hij benaderde daarvoor Nellie de Vries. Zij is samen met Jules Slegers en Ellen van Hoof de eerste kaboutergroep begonnen. Jo Honings en Betsie Slegers startten een gidsengroep voor de oudere meisjes. Vanaf november 1965 kwamen ze bijelkaar in de garage van Jo Honings. Tijdens de Carnavalsoptocht in 1966 deden de kabouters mee met als slogan: "De kabouterclub is opgericht. Is onze paddestoel al in zicht?" Dit had resultaat want korte tijd later verhuisden de meisjes naar De Punt. In mei 1966 werden de vijf leidsters in het patroonnaatsgebouw De Stip geïnstalleerd door Tiny Knaapen van het gewest Noord Brabant.

Een maand later werden de  eerste kabouters geïnstalleerd waaronder: Marietta Verstappen, Wilma van Hoof. Wilma Fransen, Nanneke Vromans, Pete van Hoof, Annemie van Heijst, Jeanne Swinkels, Antoinette van Dalen, Sjanneke Stabel, Helma v.d. Velden, Margo van Os, Christine Kuypers, Mieke van de Broek, Mieke Wernaart, Sjan van Kessel, Annemarie Hagebols, Ineke v. Berkel en Dymphie Schepers. Toen in dat zelfde  jaar Mgr. Bekkers stierf, heette de meisjesgroep voortaan, zoals vele Brabantse jeugdverenigingen, de Mgr. Bekkersgroep. In 1967 verhuisden ze weer. Nu naar de oude boerderij van Bertje Wouters aan de Dorpsstraat. 

In mei 1965 werd de eerste blokhut officieel in gebruik genomen waardoor de verkennerij hun lang begeerde onderkomen had. Deze stond op dezelfde plaats als de huidige blokhut en was door vrijwilligers gebouwd. Met de meisjes ging het ondertussen ook zeer goed. Er kwam een kaboutergroep bij. Het eerste kabouterkamp in 1967 was in Heeswijk-Dinther. Voor de kinderen een ware belevenis omdat voor het thema "Pipo" was gekozen. Thema's, daar draaide het veelal om op de jaarlijkse zomerkampen. Een vikingkamp bij de verkenners met echt vikingengeld en echte krijgshaftige vikingkleren.

Stichting Jeugdbelangen lanceerde het plan om een tweede blokhut te bouwen. De boerderij kon dan worden verlaten. Die tweede blokhut kwam niet maar wel verhuisden de gidsen en kabouters naar de oude meisjesschool.

In 1979 besloten de twee groepen om als één vereniging verder te gaan. Er kwam een stichting die de financiële belangen behartigde. De nieuwe groep ging definitief verder onder de naam Scouting Jan Baloys Stiphout. Deze naam kreeg de voorkeur boven Mgr. Bekkers omdat Jan Baloys een echte Stiphoutse legende is. De speltakken bleven nog wel apart draaien: de gidsen en kabouters in de oude meisjesschool, de overige speltakken in de blokhut bij de Oude Toren.

 De rowan-sherpa-afdeling was de allereerste speltak met meisjes en jongens. De rowanafdeling bestond al toen een aantal gidsen moest overvliegen maar met te weinig waren om een nieuwe speltak op te richten. Zij hebben zich toen aangesloten bij de rowans en zo eerste gemengde speltak gevormd. Later werden ook de bevers opgericht die vanaf het begin gemengd gedraaid hebben.

De tand des tijds had intussen wel aan die blokhut geknaagd en werd door de brandweer afgekeurd. Met hulp van de Gemeente Helmond en Jantje Beton werd de huidige blokhut gebouwd bij de Oude Toren. Deze was een stuk groter dan de oude waardoor de gidsen en kabouters er nu ook naartoe konden verhuizen. Voor het eerst vonden alle speltakken onderdak in het zelfde gebouw.

Het vinden van voldoende vrijwilligers was niet altijd even gemakkelijk. Doordat er te weinig leiders en leidsters waren om de gidsen en verkenners apart te laten draaien is er besloten om die twee speltakken samen te voegen in één speltak. Later zijn ook de welpen en kabouters samengevoegd vanwege een  tekort aan leiding. Hoewel die samenvoegingen uit nood geboren waren, bleek ook dat het scoutingspel in gemengde groepen minstens even leuk is als in groepen apart voor jongens en meisjes. Het beleid van Scouting Nederland is zich afgelopen jaren ook steeds meer gaan richten op gemengde speltakken. Oude speltaknamen als kabouters, gidsen verkenners, rowans en sherpa's zijn niet meer de standaard. De nieuwe namen bevers, welpen, scouts en explorers slaan nu op zowel jongens als meisjes.